Archivo de la categoría: Patrimonio

PARAXES CORUÑESAS: AS FONTES

Contidos dixitais, Cuestións triviais, Divulgación, factoría dehistoria, Patrimonio, Sin categoría
Paso de San Xoán da Cova

No proxecto das paradas da provincia da Coruña (esas paraxes singulares que compre recoñecer e valorar) unha das tarefas que facemos é buscar e identificar imaxes antigas destes lugares. En primeiro lugar, porque son ilustrativas de como eses sitios tan especiais se foron conformando e ademais porque as veces están bastante transformados.

Tomemos como exemplo, o caso desta imaxe: o chamado Paso da Cova; é un estreito a modo de pequeno canón que fai o río Ulla preto do lugar de Ponte Ulla e toma o seu nome dun vello mosteiro. O lugar é hoxe significativamente diferente pois tanto a nova estrada como o ferrocarril crearon pontes que non só transformaron á paisaxe senón que tamén fixeron mudar a nosa percepción sobre ela.

Así, o vello estreito perdeu o seu misterio e parte da monumentalidade, mentres que a antiga ponte é hoxe imperceptible para quen circula pola estrada xa que queda debaixo dela.

Non obstante, aínda hoxe é un sitio de gran beleza escénica.

Sabes onde queda Ponte Ulla? á beira do río Ulla, no límite entre as provincias de Coruña e Pontevedra. Exactamente aquí

 

PARAXES CORUÑESAS

Contidos dixitais, dehistoria, Divulgación, Patrimonio

Hai semanas que traballamos nun novo proxecto sobre as Paraxes singulares da provincia Casa tradicional nas Travesasda Coruña. É un proxecto que conta cunha achega económica da Deputación Provincial e que busca estudar e identificar eses sitios que teñen algo de especial no territorio provincial.

¿Qué é unha paraxe?

Dí a Real Academia que é o sitio no que para o coche de línea durante un traxecto, onde agardamos por el, onde baixamos a ese lugar onde nos agardan ou que queremos descubrir.

Esa é a nosa proposta: unha recompilación deses emprazamentos singulares polos que paga a pena achegarse a unha comarca, baixar e deixar o coche, pasear e gozar do territorio e do que nos ofrece.

¿Que fai dun sitio unha paraxe singular?

Aldeas, paisaxes, oficios, tradicións, territorios… que albergan valores históricos, naturais, paisaxísticos que compre recoñecer como parte do noso legado cultural; que é preciso coñecer para preservalos e poder gozar deles hoxe e nos tempos que virán.

Temos xa unha primeira relación, uns 40 sitios. Ao cabo, serán uns 20 e estarán esparexidos por toda a xeografía provincial.

Queres propoñernos algún? escríbenos.

O «making off» do Tesouro de Francisco Asorey

dehistoria, Divulgación, Patrimonio

O TESOURO

Hai uns meses, traballando nun proxecto de dinamización do comercio compostelán atopamos unha entrevista a Manuela Sánchez a muller que serviu de modelo para a moza de O Tesouro, unha das obras máis coñecidas do escultor cambadés Francisco Asorey. Este primeiro Día das Artes Galegas, aínda que dedicado ao Mestre Mateo, é unha boa oportunidade para dar a coñecer esta curiosa perspectiva dunha das pezas senlleiras do noso patrimonio artístico.

 

Conta Manuela Sánchez, que en 1955 estaba xa casada e vivía en Montevideo, que o escultor fixouse nela un día de 1925 cando se cruzaron en San Roque. Ela traballaba por alí, como costureira ganando un xornal de 5 reais diarios; el tiña o seu estudo nas proximidades.

A inspiración foi instantánea pois aínda non chegara ao obradoiro cando lle chegou recado de que Don Paco quería que fora a modelo dunha das súas obras. Para a moza a proposta era insólita pois non sabía ben en que consistiría o oficio pero o artista era ben coñecido e querido no barrio asi que aceptou. Iso si, iría acompañada dunha muller maior, para calmar os medos da familia.

Durante tres meses acudiu diariamente ao estudo do escultor e ao cabo, naceu esta obra icónica da nosa cultura.

Podedes ler a entrevista completa que lle fixeron a Manuela en La Noche.

E revisar a obra do escultor da Raza na web da Asociación Cultural Francisco Asorey

O centenario da aparición do Pergamiño Vindel

Contidos dixitais, dehistoria, Divulgación, Exposicións, Patrimonio, Sin categoría

En 1914 tivo lugar un achado que revolucionou os coñecementos sobre a lírica medieval galego-portuguesa. Pedro Vindel, libreiro, atopou nun vello exemplar dunha obra de Cicerón un pergamiño que acabaría levando o seu nome.

O Pergamiño Vindel contiña un cancioneiro do poeta galego Martín Códax e, o que é máis relevante, a música que acompaña a 6 das sete pezas que recolle. Por vez primeira, quedou probado que as nosa lírica profana naceu para ser acompañada por música, máis para ser interpretada ante un público que para ser lida no recollemento individual.

Foi un descubrimento capital que inseriu esa poesía nun contexto diferente; a súa sonoridade, ritmo, a lingua mesma, teñen un novo significado sobre o que os investigadores reflexionaron e traballaron durante este século.

A obra do xograr Martín Códax está indisolublemente unida a Vigo, que era un lugar aínda pequeno pero que comezaba a agromar; a hoxe cidade é o pano de fondo das inquedanzas da moza enamorada, o escenario dos santuarios aos que acode, o espazo deses bailes que doadamente imaxinamos ao ler as cantigas (por exemplo, a sexta), o mar que a acompaña mentres agarda.

A Noite Branca que se celebra en Vigo este 8 e 9 de agosto, terá como lema e obxectivo, precisamente achegar á cidadanía o Pergamiño Vindel, o Vigo Medieval e a figura de Martín Códax. Si, o centenario do achado é unha oportunidade excepcional para revisitar o pergamiño e o poeta que fixeron universal a lírica profana galega.

Aquí podedes descargar o pdf do folleto sobre o evento, que contén todos os textos.

Unha web sobre a Rocha Forte de Santiago

dehistoria, Divulgación, Informes históricos, Patrimonio, Publicacións

exterior da cerca da rocha forteNestes días vense de facer pública a web sobre o proxecto de investigación do castelo da Rocha Forte; está en Santiago, na entrada sur á cidade, na beira do río Sar.

Como ben lembraredes, este é un proxecto no que nos participamos. A nosa achega foi a busca de documentación histórica, tanto do castelo como da súa contorna máis inmediata. Foi un traballo complicado porque o castelo deixou de existir a finais do século XV; con todo, a investigación da súa contorna -entendida nun perímetro bastante amplo- permitiunos atopar descricións dos chamados suelos de la Rocha, achegarnos á evolución do espazo máis inmediato -a actual aldea da Rocha- ou, mesmo, reconstruír sobre a paisaxe e con bastante claridade a rede de camiños da zona.

O noso traballo completase coa achega do equipo arqueolóxico, de xeito que hoxe temos unha panorámica máis clara do pasado do castelo e da súa contorna, o que nos axuda a entendelo mellor.

Na web tendes non só cronoloxías, biografías e datos varios, senón tamén algunhas partes do noso estudo de documentación histórica, o informe da escavación e algúns vídeos e reconstrucións de moito interese.