O noso traballo ofrece moitas oportunidades para achegarnos á vida cotiá doutro tempo. Ás veces sen querelo, atopamos pequenas xoias que nos axudan a imaxinar cómo era a vida daqueles que foron antes que nós. Neste caso foi unha sede de artigos aparecidos nos últimos días de decembro de 1897 no Diario de Pontevedra.
Dous menus, ben diferentes, para a Noiteboa: o que o xornal propón para os seus lectores -con receitas, incluídas- e o que estaba previsto servir na Cociña Económica. Representan dúas tradicións e dúas formas de celebrar o Nadal moi distintas e que reflicten non só as diferencias sociais e económicas entre os comensais senón tamén a diversidade das súas tradicións culinarias.
Para uns, pratos que se inspiran na gastronomía internacional como a lagosta ou o salmón; para outros, pratos máis autóctonos como o caldo e bacallau. Daquela, coma hoxe, o peto inflúe no que se sirve pero non é menos certo que os alimentos están impregnados de condicionamentos culturais. A burguesía prefire aqueles menús que considera acaídos a súa posición social, que son moi semellantes aos que se consumen nas casas acomodadas de Europa; as xentes modestas tamén gardan para estas datas o mellor da súa despensa polo que predominan os alimentos locais e as preparacións sinxelas. Para todos, o peixe é o gran protagonista xa que é un día de vixilia.
Curiosamente, están presentes algunhas preparacións aínda hoxe presentes nas nosas mesas como o ollomol, o bacallau con verdura, a piña, as rosquillas e os doces navideños. Porque en realidade, como en moitos outros aspectos, a tradición actual é froito da fusión de elementos procedentes de moi diversos ámbitos.
Diario de Pontevedra 23 de decembro de 1897, páx. 1 e páx. 2
