Archivo de la categoría: Sin categoría

Hildegard von Bingen

Neste mes dedicado ás mulleres queremos achegarvos á persoalidade dunha muller medieval á que a Igrexa recoñecerá en breve os seus méritos. É Hildegard von Bingen, monxa, escritora, médica, música…
Viviu entre os séculos XI e XII, no que hoxe chamamos Alemania; a maior parte da súa vida desenvolveuse entre as paredes dun mosteiro pero o certo e que esta reclusión non foi obstáculo para desenvolver unha existencia rica en experiencias e sabedoría.
No seu tempo foi coñecida pola súa vida de santidade, por diversas visións proféticas e polas súas dotes de predicadora asi que non é de estranar que ao pouco de morrer se iniciara un proceso para a súa canonización (1227) que non concluíu oficialmente ata 1940.
Deixounos unha morea de obras literarias, teolóxicas, científicas e un cumprido repertorio de composicións musicais. Vista cos nosos ollos, posiblemente a máis singular sexa «Lingua Ignota», un tratadiño no que desenvolve un alfabeto e língua artificial.
A súa elevación á categoría de Doutora da Igrexa -que terá lugar no outono deste ano- non é algo baladí, por canto supón un recoñecemento á súa traxectoria vital, á súa altura intelectual e á aportación que ás mulleres fixeron á construción da historia común europea.
Se queredes adentrarvos na súa biografía, recomendamos a lectura do artigo sobre ela da Wikipedia, onde tamén atoparedes pistas de audio das súas composicións musicais ou a visita a este clip coa súa música e unha antoloxía de imaxes.

E máis algunha receita

Non deixa de ser curioso que o aniversario de Cunqueiro sexa tan preto do Nadal, o momento do ano no que desde sempre se pon máis atención na gastronomía para buscar sobre todo unha volta aos sabores de toda a vida, aqueles que nesas datas gozaron os nosos avós.

A historia da nosa literatura gastronómica, aquela da que deberíamos botar man para confeccionar esas receitas de onte e de hoxe, ten outro referente. Trátase de Manuel María Parga y Puga, máis coñecido como Picadillo . Nestas datas convén lembrar o seu tratado para cociñar o bacallao, por canto a Noiteboa é cea de vixilia pero hoxe imos prestar atención a unha receita especifica do nadal: A Sopa de Pan de Navidad, recollida na súa Cociña práctica:

Guarda la grasa en que se asaron los capones y guarda también los panecillos que te hayan quedado de reserva.

Al día siguiente pon a derretir la grasa en una tartera y dora en ella finas rodajas del pan reservado; cubrelas con una prudente cantidad de caldo; deja que cueza y, cuando esté, pones la tartera en el horno para que se reduzca el líquido.

Bo nadal a todos e todas e Bon appetit!

 

 

PROPOSTAS PARA O VERÁN

Neste verán que parece que por fin chegou, queremos lembrarvos algúns dos nosos traballos e, de paso, suxerir algunhas actividades interesantes coas que fuxir da calor e mellor coñecer o pais.
Aquelas persoas con gañas de pasear e tomar contacto coa natureza e o noso patrimonio, poden botar un ollo ás nosas propostas de rutas por diferentes comarcas galegas; están destinadas a descubrir o noso legado construído e inmaterial, os grandes e os pequenos monumentos ao tempo que se percorren paisaxes de gran fermosura e máis dunha paraxe de grande valor natural.
Os que queden na capital ou ben se acheguen a ela nestas datas tamén teñen unha oferta á súa medida. Por unha banda, compre non esquecer os roteiros da memoria da auga, a súa historia e patrimonio, na cidade de Santiago; por outro, poden aproveitar para achegarse ao veciño concello de Ames e, explorar coas nosas rutas con GPS o exotismo deste rural tan próximo e, ao tempo, tan lonxano.

FIN DE CURSO

Nestes días rematan, por este curso, as actividades do programa “A Historia vai por barrios”. É hora de recoller as exposicións e de facer avaliación do proxecto.
San Pedro, A Rocha, Villestro, Vite, o Ensanche e Enfesta. Barrios e parroquias moi distintas pero que contribuiron de igual forma a conformar a cidade na que hoxe vivimos.
Coas exposicións e as actividades, todas e todos coñecímonos mellor e aprendimos a valorar un pouco mais os espazos nos que vivimos e esos vellos trebellos que temos nas nosas casas. Foi unha aventura divertida e enriquecedora para todas e todos os que dun xeito ou outro tivemos que ver co proxecto.
Desde aqui, o noso mais sinceiro agradecemento aos veciños e veciñas, ao personal da rede de centros socioculturais, ás asociaciones veciñais, aos colexios e a todas as outras entidades que colaboraron na boa marcha deste proxecto.